Na świecie istnieją zasadniczo dwa najbardziej popularne systemy emerytalne. Pierwszy z nich to system emerytalny z jakim mamy do czynienia w Polsce czyli system oparty na solidarności pokoleń. Polega on na tym , że obecne pokolenie które jest aktywne na rynku pracy (pracownicy, właściciele firm) swoje składki przeznacza na renty oraz emerytury osób które obecnie są głównymi klientami Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Wiele osób uważa , że pieniądze z ich składek są lokowane na specjalnych kontach bankowych czy też przetrzymywane w skarbcach Narodowego Banku Polskiego. Nic bardziej mylnego. Drugi z systemów emerytalnych , bardziej popularny w liberalnych niegdyś gospodarkach typu Stany Zjednoczone Ameryki Północnej polega na indywidualnych kontach emerytalnych , po prostu państwo lub prywatny fundusz emerytalny pobiera od nas określoną kwotę pieniędzy , lokuje na kontach emerytalnych a w momencie osiągnięcia wieku emerytalnego emeryt ma prawo wyjąć całą kwotę od razu , lub też co miesiąc fundusz emerytalny wypłaca mu kwotę powiązaną z kwotą bazową. Oczywiście i jeden i drugi system mają swoje wady i zalety. Pierwszy polega na solidarności pokoleń , a więc jest niestety bardzo wrażliwy na wszelkiego typu zmiany demograficzne – gdzie biorąc pod uwagę różne okresy w historii różnica między tak zwaną stopą zastąpienia (stosunek wypłacanej emerytury do ostatniej pensji) może wynosić nawet kilkadziesiąt procent , co jest na pewno niesprawiedliwe.
Emerytury indywidualne są z kolei bardziej sprawiedliwe , jednak z góry można założyć , w przeciętnie zamożnym kraju jakim jest na przykład Polska , około pięćdziesięciu procent obywateli nie wypracuje i nie odłoży dla siebie środków na nawet minimalną emeryturę , z tego powodu ,że zarobki w Polsce dla około dwóch trzecich obywateli są na tyle niskie , że bardzo ciężko jest z tego odłożyć jakiekolwiek pieniądze , i środki te bardzo kusiły by przyszłego emeryta żeby je natychmiast wydać na bieżące potrzeby. Trzecim , mało popularnym systemem emerytalnym modnym kilkadziesiąt lat temu była Tontina , gdzie grupa przyjaciół deponowała w banku co miesiąc identyczną sumę pieniędzy – przykładowo mogło być to trzydzieści osób , z czego wieku emerytalnego dożywał tylko jakiś procent , a w momencie osiągnięcia przez te osoby wieku emerytalnego całą suma była dzielona między te osoby. Tontina to bez wątpienia ciekawy system emerytalny , jednak trzeba przyznać , że nie jest on powszechnie znany z tego powodu , że nie tak dawno temu kosztami utrzymania swoich rodziców na emeryturze obciążone były dzieci , jednak było w to czasach gdy podatki były na tyle niskie , że modne były rodziny wielodzietne.
Emerytura w systemie kanadyjskim
Jednym z niewątpliwie najciekawszym systemem emerytalnym jakie możemy wymienić jest kanadyjski system emerytalny. Co jest jego największą zaletą , a co największą wadą ? Przybliżmy sobie kanadyjski system emerytalny aby jak najlepiej zrozumieć jego strukturę. A więc jak sama nazwa wskazuje system ten obowiązuje w Kanadzie od niepamiętnych czasów i co tu dużo mówić sprawdza się doskonale. Polega on na tym , że każda osoba w wieku emerytalnym niezależnie od tego czy przepracowała rok czy też czterdzieści lat ma prawdo do wypłaty comiesięcznej tej samej kwoty w ramach tak zwanej emerytury gwarantowanej. Nie ważne czy osoba będąca emerytem/emerytką jest multimiliarderem czy też multimilionerem albo po prostu zwykłym bezdomnym. Jest to nie istotne. Emerytura taka stanowi w Kanadzie pierwszy podstawowy filar portfela emeryta. Zdecydowana większość Kanadyjczyków jeszcze dodatkowo oszczędza albo na własną rękę albo też przy pomocy wyspecjalizowanych funduszy emerytalnych , dlaczego ? Odpowiedź jest bardzo prosta: emerytura wypłacana z pierwszego filaru nie jest na tyle wysoka aby zaspokoić wszystkie potrzeby przeciętnego człowieka na poziomie takim samym lub też bardzo zbliżonym w stosunku do przeciętnej pensji w zamożnej przecież gospodarce Kanady. Ma ona jednak gwarantować , aby w wieku emerytalnym nikt nie popadł w skrajne ubóstwo albo po prostu nędzę. Wiele publikacji ekonomicznych uważa system kanadyjski za najlepszy na świecie i wielu niezależnych ekonomistów namawia wręcz rządy głównie europejskich krajów (gdzie panuje w większości system emerytalny oparty na solidarności pokoleń) które zmagają się z ogromnymi problemami demograficznymi , jednak nie jest to takie proste. Powód ? Większość osób płacących składki emerytalne na wysokim poziomie , a mających zaledwie kilka lat do emerytury buntowała by się przeciwko pobierania emerytury znacznie niższej niż ta wypracowana przez kilkadziesiąt lat pracy. W systemie powstała by ogromna luka finansowa , tak aby osoby z poprzednich roczników mogły pobierać emeryturę zgodnie ze starymi zasadami. Oczywiście kraje bardzo bogate , lub kraje posiadające złoża naturalne na wysokim poziomie dały by bez wątpienia radę. Krajem takim jednak na pewno nie jest i długo nie będzie Polska.